سوره ابولهب در مکه توسط محمد بن عبدالله نوشته شده است زمانیکه محمد قدرتی نداشت و در جواب ابولهب کم اورده بود و به ابولهب دشنام می دهد وی را تهدید می کند دستهایش را می برد و ثروتش را بالا می کشد و سرانجام ابولهب را خواهد کشت . زن ابولهب را نیز حمالی معرفی می کند هیزم بیار جهنم می شود. این هم از الله کوچکی که در مکه انقدر ضعیف و خوار است که پاسخی برای پرسشهای ابولهب ندارد , سوره ای به اسم ابولهب نازل می کند وابولهب را تهدید به شکنجه و قطع ید و سرانجام مرگ می کند.
بِسْمِ اللهِ الرَّحمنِ الرَّحيمِ
تَبَّتْ يَدا اَبي لهب وَ تَبَّ (1) ما اَغْني عَنْهُ ما لهُ وَ ما كَسَبَ(2) سَيَصْلي ناراً ذاتَ لَهَبٍ (3) وَامْرَاَتُهُُ حَمّالَةَ الْحَطَبِ (4) في جيدِها حَبْلٌ مِنْ مَسَدٍ(5)
به نام الله رحمان رحیم
شكسته باد نيرو و قدرت ابولهب! بريده باد دو دست ابولهب! در هم كوبيده باد تسلط ابولهب! بالاخره مرده باد ابولهب! چرا كه اين سرنوشت شوم بطور حتم براي وي تقدير گرديده است، ابولهب آنچه از ثروت و قدرت و اولاد و نفوذ اجتماعي بدست آورده بود هيچ يك از آنها به حال وي سودي نبخشيد و بزودي در آتش سوزان جهنم نيز افكنده خواهد شد، و زن وي هم يك زن بدبخت هيزم كش و طناب در گردن است.