۱۳۹۰ آذر ۱۰, پنجشنبه

هجو نامه کربلا / برداشتی آزاد از واقعه حماسی جانگوز کربلا


هجویات کربلا مناسب بچه های زیر 18 سال و متعصبان بالای 18 سال نیست


 //هجویات کربلا سروده دیوانه شوریده حسین//
 
 بزن بر کس و کون که حسینم وارد شهوت سرا شد /
 باز این چه کــیر است که در کــون  جهان است /
باز این چه شورش که در سکس با حسین است /
کون حسینم پاره گشت زکیر شمر خر کیر ملعون /
 شمر چنان کرد راست که گویی فیل ابابیل بر مور /
بنمود حسین را چنان که خم از چم چاخچی بخاست/
فشار براورد بر حــســین که آه از نهادش بخاست/
هنگام انزال حسین کون پاره بانگ براورد انالحق/
عرش کبریای الله به لرزه فتاد ز فریاد حسین معلق /
حسین ز نامش پرسان شدکه کیستی کیر کبیر خفن /
اموی بخندید و بگفتا مادرم نامم نهاده فاعل حســین /
اموی ماتحت رها گشتی بر دهان حسین راست کردی/
شمر چنان الت بر دهان حسین کردی که قطار بر تونلی/
کرد کیر خدنگ به کام حسین بازستد جان به الله راجعی/
ملعون با اشارتی بر کیر گران سر از تن حسین کرد جدا /
فزون گشت دشت  کربلا زخون مبارک ماتحت حسین/
 حرمله کون طغار رحم نکرد بر علی اصغر شیرخواره/
علی اکبر بگایید هچمو علی اصغر که ناکام رفت ز دنیا /
 ابوالفضل آن سیما رو زیبا را بگاییدند از هشت جهت /
امویان نبود یارای مقاومت زماتحت سهمگین ابوالفضل /
 بـول ابـول را ببرید اموی و بیاویخت بر دهان ابـول/
در ظهر سوزان کربلا سرانجام پاره گشت کون ابول /
کس زینبم جر خورد در سکس پارتی یزید کون برشته /
سجاد بیمار رحم نکردی به اسارت بگایند آن تن بیمار /
فغان شد جهان ز بی ناموسی امـوی بهر سادات نبی /
از عرش کبریا جبریل دوا آورد بهر کون پاره حسین/
رقیه گشت هلاک زیر کیر دراز ذوالجناح حــســین /
خورشید گریست بهر محنت جانگوز اهل بیت نبی /
سپهر آسمان غــرید بــر مصیبت پارگـان ال نبــی/
بگذشت هزار و چهارصد و اندی از حماسه حسین/ 
 بزد زنجیر و تیغ بر پیکر به یاد کون پاره حسین /
چنان بر طبل و کوس بعد از چهارده سده بکوفتا / 
که گویی خون کون حسین جاریست در دشت کربلا /
حسین با حوری وغلمان در جنت به عیش و نوش /
هوادارش به عزای خون ماتحت حسین به چلو خوری/
رگ گردن بر افراشته زیر علم ابوالفضل کون فلک  /
نیست هرج بر فرومایه که نام بود دیوانه زنجیری حسین/ 
شرم نداری مردک  اسم بودی مجنون زینب کس پاره /
هوار زند انآ کلب حسین  انآ محب رقیه  انآ کس لیس زینب /
نبود در میانشان عقل و خرد تا بود خونخواهی کون حسین /
حماقت بس که دخیل بندی به کودک شاشو شیرخواره اصغر/
گفتار داریوش پایان رسد خرافات اندر دهه محرم نبود پایانی /