امامان شیعه نمی توانند درخواست و دعا به زبان پارسی را درک کنند و بفهمنند و پاسخ بدهند.
هیچ یک از امامان شیعه در طول حیاتشان به جز زبان عربی نمی توانستند به زبان دیگری سخن بگویند . امامان بزرگوار شیعه حتی زنان و دختران ایرانی پارسی زبان را که از بازار می خریدند و یا به غنیمت می گرفتند را مجبور می کردند زبان عربی فرا بگیرند و به زبان عربی تکلم کنندو از پارسی سخن گفتن نهی می کردند.
پس چطور ممکن است امامی که زبان پارسی بلد نبوده بعد از مرگ بتواند زبان پارسی فرا بگیرد و دعا و خواسته های مریدانشان را به زبان پارسی درک کنند و براورده کنند .
لذا برای اینکه امامان شیعه دعاها را اجابت کنند باید و فقط به زبان فصیح عربی بیان کرد چرا که زبان پارسی برای امامان شیعه گنگ ونامفهوم است .
شایان ذکر است طبق روایات صحیح امامان معصوم شیعه توانسته اند به زبان اهو -تمساح- ماهی -شیر و جانداران دیگر تکلم کنند .